Bariera ochronna H1W4A rozstaw słupka co 2 mb
Cena dotyczy 1 metra bieżącego ze słupkiem C-100 montowanym co 2 m.
Skrajna drogowa bariera ochronna PASS+CO, zgodna z normą PN-EN 1317
Parametry bariery:
Poziom powstrzymywania: podwyższony H-1,
Poziomy szerokości pracującej: W4,
Poziomy intensywności zderzenia: A.
Specyfikacja techniczna:
Stal S355JR, S235JR,
Cynkowanie: według EN 1461,
Prowadnica typu B (podstawowa długość L-4300 mm),
Słupek C-100, L-17 00 mm,
Podkładka stykowa M16 115 x 40 x 5 mm,
Śruby według ISO:
- M16x27 ISO 4032; klasa 4.6
- M16x45 ISO 4032 ; klasa 8.8
Nakrętki według EN ISO 4032
Podkładki według EN ISO 7091
Waga: 17,01 kg /mb,
Przebadana na długości odcinka 48 mb o wadze 816,96 kg.
Bariera energochłonna.
Warunki dopuszczalności stosowania drogowych barier ochronnych
Na drogach krajowych dopuszcza się stosowanie barier ochronnych, które spełniają wymagania normy PN-EN 1317, co musi być udokumentowane odpowiednimi sprawozdaniami z badań zderzeniowych. Bariery ochronne stosowane na drogach krajowych powinny być identyczne w każdym aspekcie z tymi, które przeszły pomyślnie badania zderzeniowe i są oznakowane „CE” albo znakiem budowlanym.
Klasyfikacja barier w PN-EN 1317
Norma PN-EN 1317 klasyfikuje bariery ochronne według klas działania na podstawie następujących cech funkcjonalnych barier:
1) poziomu powstrzymywania;
2) odkształcenia wyrażonego szerokością pracującą;
3) poziomu intensywności zderzenia.
Poziom powstrzymywania jest to zdolność bariery do powstrzymywania uderzającego w nią pojazdu. Poziomy powstrzymywania określane są na podstawie badań zderzeniowych i dzielą się na:
- małe: T1, T2, T3 (przeznaczone tylko do tymczasowych barier ochronnych);
- normalne: N1, N2;
- podwyższone: H1, H2, H3;
- bardzo wysokie: H4a, H4b.
Szerokość pracująca jest to odległość między boczną powierzchnią czołową bariery od strony ruchu przed zderzeniem, a maksymalnym dynamicznym bocznym położeniem jakiejkolwiek większej części systemu. Szerokość pracująca jest miarą odkształcenia bariery. Zgodnie z normą PN-EN 1317 klasyfikacja szerokości pracujących przedstawia się następująco:
Poziomy szerokości pracującej
Klasy poziomów szerokości pracującej
|
Poziomy szerokości pracującej (m)
|
W1
|
W ≤ 0,6 m
|
W2
|
W ≤ 0,8 m
|
W3
|
W ≤ 1,0 m
|
W4
|
W ≤ 1,3 m
|
W5
|
W ≤ 1,7 m
|
W6
|
W ≤ 2,1 m
|
W7
|
W ≤ 2,5 m
|
W8
|
W ≤ 3,5 m
|
Poziom intensywności zderzenia jest to parametr odzwierciedlający oddziaływanie zderzenia na osoby znajdujące się w pojeździe (określany jako A, B lub C) oceniany wskaźnikami ASI, THIV i PHD, których wartości podane są w poniższej tabeli.
Poziomy intensywności zderzenia
Poziom intensywności zderzenia
|
Wskaźnik intensywności przyśpieszenia ASI
|
Teoretyczna prędkość głowy w czasie zderzenia THIV [km/h]
|
Opóźnienie głowy po zderzeniu PHD [g]
|
A
|
≤ 1,0
|
≤ 33
|
≤ 20
|
B
|
1,0 < ASI ≤ 1,4
|
≤ 33
|
≤ 20
|
C
|
1,4 < ASI ≤ 1,9
|
≤ 33
|
≤ 20
|
ASI - wskaźnik intensywności przyśpieszenia
ASI jest wielkością bezwymiarową obliczaną zgodnie z normą PN-EN 1317. Maksymalna wartość ASI jest uważana za miarę ciężkości wypadku pasażerów w uderzającym w przeszkodę pojeździe. ASI jest jednym z najważniejszych parametrów barier ochronnych.
THIV - teoretyczna prędkość głowy w czasie zderzenia
Jest to wartość teoretycznej prędkości uderzenia głowy osoby przebywającej w pojeździe w powierzchnię wewnątrz pojazdu na skutek uderzenia pojazdu w barierę ochronną, zmierzona w trakcie badań zderzeniowych wykonywanych zgodnie z normą PN-EN 1317, wyrażona w km/h.
PHD - opóźnienie głowy po zderzeniu
Jest to wartość opóźnienia, jakiej doznaje głowa osoby znajdującej się w pojeździe w momencie uderzenia pojazdu w barierę ochronną, zmierzona w trakcie badań zderzeniowych wykonywanych zgodnie z warunkami określonymi w normie PN-EN 1317, wyrażona w jednostkach przyspieszenia ziemskiego (g). Maksymalna wartość opóźnienia nie może przekroczyć 20g.